L O N E maakt de balans op tussen alleen of eenzaam zijn. In een wereld waar we constant met elkaar verbonden zijn, is de angst voor alleen zijn gegroeid. We hebben 'alleen zijn' geassocieerd met eenzaam zijn. Op alleen zijn wordt alleen maar neergekeken.

Luuk wil ons juist herinneren aan het alleen zijn, en aan de vreugde, de schoonheid en de rust die dat met zich meebrengt. Hij beoefent hiervoor de circusdiscipline van het teeterboard, een soort wipplank, op een inventieve manier: alleen.